DSC heeft geen moeite met verzwakt Donger-2.
Met een gemiddelde rating (1525) ietjes lager dan Donger-2 (1550)voor wat betreft de basisopstellingen was de ontmoeting op papier niet direct een gemakkelijke voor DSC-1. Donger-2 moest echter op de avond zelf drie invallers opgestellen, die hun teamrating behoorlijk drukte: 1460. En toen ook hun vaste spelers toch minder onverzettelijk speelden dan ik verwachtte, kwam als bijna vanzelf een grote uitslag voor DSC (met 1552 gemiddeld in onderstaande opstelling) op de briefjes.
Jacob Moraal kon gelukkig weer spelen voor het team, en sloeg meteen toe. Invaller Fokke Alma voor Mikki Veljkovic speelde een degelijke partij tot een plus remise. Opvallend was dat ook nu de hogere borden minder scoorden dan de lagere vier : drie tegen vier punten; onderaan zaten natuurlijk wel de invallers van Donger-2 ;-).
De partijenverslagen vindt u hier onder, weergegeven door de DSC-speler zelf: DSC heeft zwart aan de oneven borden.
Bord 1. Jan Anne Hogendorp – Gosse Wiersma (1611) 1 – 0
In het begin had ik grote moeite met het spel van mijn tegenstander, die steeds van speelplan veranderde zo leek het. Men kan ook zeggen dat hij zonder plan speelde. In ieder geval, na de door wit (Gosse) met 1.f4 geopende partij kon ik via een aardig schijnoffer op de veertiende zet stellingsvoordeel behalen. Door hierna met zoveel mogelijk complicerende zetten van mijn kant te vervolgen, en doordat wit de problematiek te gemakkelijk opvatte, kon ik door een absolute penning al gauw een kwaliteit incasseren, met behoud van stellingsvoordeel. In het afspel van Toren tegen Paard kwam wit er dan ook niet meer aan te pas.
Bord 2. Luuk Roosma – Alle Vlasma (1616) 0,5 – 0,5
Eindelijk een gewone schaakpartij gespeeld d.w.z. geen vriendelijk aanbieding van een schaakstuk. De engelse opening van mijn kant werd verdedigd met het ontwikkelen van zijn loper naar g7 en de daaraan verbonden verdediging. Die was zeer solide want na twintig zetten stonden nog alle pionnen op het bord en er was geen doorkomen aan. Vervolgens hebben we besloten voor remise.
Bord 3. Fokke Alma – Durk Wassenaar (1589) 0,5 – 0,5
In een partij waarin zwart (Fokke) de beide lopers fiancheteerde en wit opende met beide paarden kwam ik na ca. 20 zetten in een koningsaanval een pion voor.
Dit voordeel hield ik gedurende 90 % van de partij. Tenslotte toen de stormaanval op de witte koning klaar stond kwam wit met een geniepig zetje (niet gezien) waardoor wit de pion weer terugverdiende en de stelling weer in evenwicht kwam. Daarop bood wit remise aan en gezien de teamstand vlot geaccepteerd.
Bord 4. Mohammed Al-Sarayfi – Reitze Koopmans (1454) 1 – 0
Ik had met wit de partij gespeeld tegen Reitze Koopmans. Ik opende de partij met Réti / Joegoslavisch variant, waar hij moeite mee had. Ik controleerde de partij vanaf het begin totdat ik een slechte zet deed op 34. Dd1. Daarna probeerde ik aan te vallen met de dame en de loper aan de kant van zijn koning. Enigzins gelukt. Op zet .. 40 heeft hij fout een gemaakt, zodat ik zijn lopen kon slaan met de Dame. Daarna gaf hij het op.
Bord 5. Wim van Zeijl – Douwe Kuipers (1432) 1 – 0
Het was een niet al te moeilijke partij voor mij. Henk Mylanus zei dat ik een paar schitterende zetten had gedaan. Zet 22 Lc4 en daarna zet 24 Ld3. Dit zijn lekkere dwangzetten waardoor ik de witte dame kon veroveren. Wit speelde hierna nog even door en gaf zich daarna toch gewonnen.
Bord 6. Johan van den Berg – Peter Smit (1389) 1 – 0
Ik speelde met wit op bord 6 tegen Peter Smit, voor mij een oude bekende waartegen ik zo’n 18 jaar geleden ook wel eens heb geschaakt. Peter is slechtziende, maar met z’n eigen aangepast bord en klok, kan hij zich prima redden.
Ik opende met Pf3 – Pc6,; d4 – d5. Dankzij een tweevoudige aanval met Loper en Dame, kon ik een Paard winnen. Verder spelen had niet veel zin meer, vond Peter, en hij gaf op zet 13 al op.
Bord 7. Hans Dokter – Jaap v.d. Pol (1289) 1 – 0
In het Siciliaans probeerder mijn tegenstander met wit de koningsgambietzet f2-f4, wat hem meteen parten speelde. Wit verliest al snel een stuk doordat hij de opening niet kent en mist alle kansen om nog compensatie hiervoor te krijgen. Met een vol stuk achter en een zwakke koningstelling geeft mijn tegenstander het binnen een half uur op.
Bord 8. Jacob Moraal – René Wijnstra (1300) 1 – 0
Het werd een Spaanse partij waar zwart voor de Cozio verdediging koos; Pg8-e7 i.p.v. Pg8-f6. Hoewel hij pas weer schaakte na groot aantal jaren afwezigheid en op papier 220 ratingspunten minder had speelde hij lang goed tegen. Beide partijen speelden soms wat minder nauwkeurig, vlgs de computer dan, maar ik kwam uiteindelijk beter te staan.Op de 18e zet zweefde mijn Paard al boven h4 toen ik pas zag dat het een blunder was. Ph2 was toen gedwongen, maar wel goed. Echt in de fout ging ik met 22 Kh2, om het L-offer op h3 te voorkomen, en alle voordeel was weg. Zwarts 24… f5 betekende het einde van de partij. Na 25 exf valt de pion P en L aan. Hij rekende waarschijnlijk op een schaakje maar vergat dat z’n stukken nog steeds in staan. Daarna ging het snel bergaf .Het gevolg was dat ik hem op de 33e zet mat zette.
Eindstand 7 – 1
Jan Anne Hogendorp