Het gehele team kon slechts een gelijk spel binnenhalen, waar de eerste ontmoeting nog een 7-1 winst te zien gaf.

In deze ontmoeting konden we onze sterk spelend lid Salaheddin Alnami opstellen, ook doordat Mikki een plaats afstond. Onze nieuwe man speelde scherp tegen de altijd listige Wassenaar, en kon door een nauwkeurige eindspel afwikkeling de winst binnen halen. Het gehele team kon echter slechts een gelijk spel binnenhalen, waar de eerste ontmoeting nog een 7-1 winst te zien gaf.

De partijen, verwoord door de spelers: DSC heeft wit aan de oneven borden.

Bord 1. Salaheddin Alnami  (….) – Durk Wassenaar (1582)     1 – 0

Zie inleiding.

Bord 2. Jan Anne Hogendorp (1690) – Gosse Wiersma (1611)     1 – 0

Ook in de eerste ontmoeting had ik zwart gehad tegen Gosse, en ook nu kwam de Bird-opening 1.f4 weer op het bord, in de zelfde variant. Door te snel spel van mijn tegenstander verloor hij na de opening al gauw twee pionnen, zodat de winst gemakkelijk leek. Ik wikkelde af naar een eindspel met pionnen en elk een Paard, dat door Gosse bekwaam werd verdedigd.  Uiteindelijk stond ik zelfs verloren, maar ook in deze slotfase speelde de heer Wiersma nog steeds veel te vlug, zodat hij de winstgang en even later de remiseuitgang miste. Daardoor kon ik uiteindelijk toch nog winnen.

Bord 3. Luuk Roosma (1583) –  Marten Koopmans (1571)     0 – 1

Engelse opening. 1.c4.

Bord 4. Jacob Moraal (1580) – Jos Visser (1576)     0 – 1

In Dokkum kwam ik tegenover Jos Visser te zitten. De enige partij tegen hem had ik die middag nog even doorgenomen en wist wat me te wachten stond: b4, het Pools dus. Die partij had ik gewonnen dankzij een blunder van Jos in, voor hem, gewonnen stand. En hoewel ik 20 zetten lang mee kon komen zag het er naar uit dat ik weer van zo’n gelukje afhankelijk was. Want tussen mijn 22e en 44e zet stond ik totaal verloren. Toen kwam de blunder maar om op voordeel te komen had ik een 2e fout nodig . Waarschijnlijk stond ik nog steeds niet gewonnen maar na een fout stond het weer gelijk Helaas mis ik op de 50e zet de, door Luuk aangeven, winst c2 Tc3 Txa3 Txa3 c1D. Met de aantekening dat winnen met D tegen T niet gemakkelijk is en hier nog minimaal 3t zetten had gekost tot mat. En dat met 5 min op de klok. Helaas blunder ik nogmaals met T-ruil waarbij een compleet verloren stand overblijft.

Bord 5. Wim van Zeijl (1525) – Reitze Koopmans (1457)     0 – 1

Ik voelde me nog niet 100% na een zware verkoudheid vol met hoestbuien. Mijn concentratievermogen was dus minder en speelde niet agressief genoeg. Ik werd dan ook langzaam maar ook door goed spel van mijn tegenstander, weggespeeld.

Bord 6. Mohammed Al-Sarayfi (1562) – Douwe Kuipers (1453)     0,5 – 0,5

Geen verslag ontvangen.

Bord 7. Johan van den Berg (1467) – Frank van Bolhuis (1190)     1 – 0

In Dokkum schaakte ik met wit tegen Frank van Bolhuis (1190). Ik vond dat hij sterker schaakte dan z’n rating aangeeft (hij had al een remise gescoord tegen een 1600 schaker). Fritz gaf wisselend voordeel voor Frans aan en soms voor mij. Hij bood een keer remise aan, maar de stelling was zodanig dat ik wel door wilde spelen. Na een gedwongen Dame ruil, kon ik op de h-lijn met een 2-voudige aanval een pion winnen. Met mijn Toren op de h-lijn werd het gevaarlijk voor hem, omdat ik ook een vrijpion op d6 had. Om dit te verdedigen moest Frank een stuk geven en even later gaf hij op.

Bord 8. Hans Dokter (1438) – Ido Elzinga (1513)     0,5 – 0,5

Uit een d4 opening kwam een ongebruikelijk open spel voort, waarin ik met zwart mijn centrumpion doorschoof om de stelling van wit te ontwrichten. Hieruit kreeg ik een zer licht voordeel door een sterk centrum en tempowinst tegen de kost van eeen dubbelpion. Door een gecompliceerde Dameruil was het spel echter tot remise uit te spelen wat ik op advies van de teamcaptain aannam.

Eindstand  4 – 4

Jan Anne Hogendorp

Het werd een zware nederlaag van 2,5 – 5,5 waar op de thuisbasis slechts nog remises bijeen werden gesprokkeld.

Ondanks dat Jan Anne de vooruitgespeelde partij op 28 februari in Leewarden tot winst wist te brengen, slaagde het team er met deze opsteker niet in om potten te breken. Het werd een zware nederlaag van 2,5 – 5,5 waar op de thuisbasis slechts nog remises bijeen werden gesprokkeld. Hiermee heeft het team geen kans meer op de tweede plaats in deze poule 2A van de FSB.

De partijen, verwoord door de spelers: DSC heeft zwart aan de oneven borden.

Bord 1. Jan Anne Hogendorp (1690) – Auke de Jong (1622)     1 – 0

In de gespeelde Tarrasch variant van het Frans (1.e4,e6 2.d4,d5 3.Pd2 ) stelde wit zich eerst passief op, waardoor ik al snel een kwaliteit en een pion kon winnen, als compensatie had wit een sterk Paard in het centrum. Wit kreeg enige aanval, en door een onhandige afwikkeling verloor ik de kwaliteit weer. De pluspion bracht mij echter toch de winst in een eindspel met lopers van gelijke kleur, dat nog wel nauwkeurig uitgespeeld diende te worden.

Bord 2. Jacob Moraal (1580) – Theo Jellesma (1684)     0 – 1

Moraal-Jellesma, een drama in 3 delen.

1)Een siciliaan waarin zwart al op de 8e zet een stand op het bord bracht die voor mij nieuw was. Door onnauwkeurig antwoorden verloor ik al spoedig de pion op c2, en de moed.

2) In het vervolg waren mijn zetten beter maar onderschatte ik blijkbaar mijn mogelijkheden. En daarom besloot ik, met  m’n19e zet, eerst een pion terug te winnen ipv wat meer tijd aan f5-f6 te besteden. Er volgde Dc5+ en Pd6 was foetsie.

3) De volgende dag! Stockfids8 maakt de kater nog groter door de stand na f5-f6 als gelijk te geven, ondanks dat ik 2 pionnen achter sta.

Bord 3. Luuk Roosma (1583) – Peter Leus (1615)     0,5 – 0,5

Het werd een draak opening gevolgd door f3 en g4 van zijn kant met een grote aanval op mijn koning vleugel. Na zijn lange rokade besloot ik de aanval op de dame vleugel  waardoor hij moést verdedigen om vervolgens na afruil van diverse stukken tot remise te besluiten.

Bord 4. Wim van Zeijl (1525) – Douwe Sytsma (1630)     0 – 1

Heel spontaan ging ik de Blackmar-Dietmer gambiet spelen maar mijn verraste tegenstander Douwe Sytsma, durfde niet helemaal op in te gaan. Het ging goed totdat ik door onoplettendheid een stuk weggaf. Verlies dus!HELAAS, TOT MIJN SCHRIK, IS DOUWE 10 DAGEN LATER OVERLEDEN!!!

Bord 5. Hans Dokter (1438) – Roelf Oving (1542)     0 – 1

Geen verslag ontvangen.

Bord 6. Johan van den Berg (1467) – Rudolf Spijkerman (1558)     0 – 1

Wat mij de nek omdeed, was een Loperoffer tegen een pion op mijn Damevleugel. Daarbij twee Paarden, die dreigden met Paardvorkjes plus de Dame op de lange diagonaal. Ik vond niet de juiste verdediging, wat volgens Fritz wel mogelijk was geweest, en ik raakte teveel achter.

Bord 7. Mikki Veljkovic (1417) – Piet Vlieg (1535)     0,5 – 0,5

Opening was gewoon: 1.d4,d5.2.Pf3,f6 3.e3,e6 4.c4,c6 5.Pc3,Lb4 6.Dc2,Pe7 7.a3,Lxc3 8.Dxc3,0-0 9.b4,b6 10.c5,b5 De linkerkant begint dichtgeschoven te worden. 11.Ld3,Pd7 12.0-0,De8 13.Te1,Dh5 14.Dc2,f5 15.Le2,De7 16.Pe5,Pxe5 17.de5,Kh8 18.f4,Tg8 19.Dd1,Ld7 20.h4,Le8 21.Kf2,h5 En nu begint de rechtse kant dicht te schuiven. 22. Th1,Td8 23.Lb2,Tf8 24.Th3,Pg8 25.Tg3,Ph6 26.Tg5,Pg4+ 27.Lxg4,fg 28.Dd3,g6 29.a4,Tb8 30.g3,a6 31.Lc3,Dg7 32.e4,Td8 33.ab,ab In overleg met Hans Dokter geconcludeerd dat het remise is, n.a.v. wits voorstel tot remise dat door mij dan is geaccepteerd.

Bord 8. Mohammed Al-Sarayfi (1562) – Henk Hartsuiker (1284)     0,5 – 0,5

Ik speelde met wit tegen Henk Hartsuiker en geopend met Réti-opening. Na mijn zet b5 waar ik zijn paard dreigde pakte ik zijn pion op e5  en daarna pakte nog een pion op b7. Toen had controle op het centrum. Dan voerde mijn tegenstander aanval aan de kant van mijn koning met toren, loper en paard en daarna mijn zijn Dame. Daar had ik  moeite mee. Toen mijn tegenstander remise aanbood heb ik dit aanvaard. 

Eindstand  2,5 – 5,5 ten nadele van DSC

Jan Anne Hogendorp