Dank, veel dank allemaal!

We vielen van de ene verrassing in de andere! Eerst die prachtige kaart met alle namen er op, dat deed mij heel veel. En toen de komst van mijn medebestuursleden die mij het erelidmaatschap kwamen aanbieden! Mijn eerste reactie was: het is te veel eer; maar ik ben er toch heel blij mee omdat hetgeen ik voor de club heb gedaan, blijkbaar veel waardering heeft gekregen.

Zoals ieder zal weten kan ik het voorzitterschap niet meer blijven doen, van de ziekte die ik heb zal ik niet meer genezen. (Ik heb al gezegd dat ik sowieso lid van DSC zal blijven) Ze zijn nu bezig met een behandeling die in elk geval de kwaliteit van mijn leven op behoorlijk peil zal kunnen houden. De resultaten zijn tot dusver goed: de eetlust is redelijk terug en de spieren zijn wat versterkt zodat lopen enz. weer veel beter gaat. Auto rijden mag nog niet, maar ik hoop dat het allemaal zo blijft verbeteren dat ik in het nieuwe schaakseizoen nog eens op de club op bezoek kan komen.