Ronde 7  : DSC 3 – De Donger 3 :  1 – 3

1. Ad van den Berk – René Wijnstra : 0 – 1
2. Albert Althuis – Peter Smit : 0 -1
3. Albert Jan Meijer – Jaap van der Pol : 0 – 1
4. Eise Eppenga – Frank van Bolhuis : 1 – 0

Albert: Wij kwamen gelijk uit de opening. In het middenspel werd een toren en een loper geruild. Daarna ging ik in de aanval, maar hierdoor nam Peter het initiatief over en zette mij schaakmat!

 

Albert Jan: Na de opening stond ik slechter. Daarna was ik zo dom om na 5 zetten een paard weg te geven. Er werd wat afgeruild. Mijn tegenstander rukte steeds verder op en na de 14^e zet was mat onafwendbaar.

 

Eise: Bij de 19^e zet was mijn stelling hopeloos. Ik stond 2 pionnen achter en Frank had een doorgebroken pion op g2. Er dreigde schaakmat met dame en pion. Gelukkig kon ik als enige redmiddel, mijn dame op zijn dame zetten, dus dameruil. Hierna was Frank een beetje van slag en kon ik zelf aan een aanval beginnen. En die lukte als nog met winst!

 

Ad: Het werd een opening via de flanken. Rond de 15^e zet komt wit sterk op met zijn pionnen op de damevleugel. Rond de 20^e zet opent René de aanval op de koningsvleugel. Hierna volgt een afruil van paarden en een loper.  Vervolgens volgt er een strijd in het centrum met torens en dames. Ik ruil ondoordacht af en verlies hierbij een toren. De partij eindigt met een schaakmat.

 

Aan de boorden van “de Donger”, zetten onze tegenstanders een streep door onze overwinnings-honger!