Het gehele team kon slechts een gelijk spel binnenhalen, waar de eerste ontmoeting nog een 7-1 winst te zien gaf.

In deze ontmoeting konden we onze sterk spelend lid Salaheddin Alnami opstellen, ook doordat Mikki een plaats afstond. Onze nieuwe man speelde scherp tegen de altijd listige Wassenaar, en kon door een nauwkeurige eindspel afwikkeling de winst binnen halen. Het gehele team kon echter slechts een gelijk spel binnenhalen, waar de eerste ontmoeting nog een 7-1 winst te zien gaf.

De partijen, verwoord door de spelers: DSC heeft wit aan de oneven borden.

Bord 1. Salaheddin Alnami  (….) – Durk Wassenaar (1582)     1 – 0

Zie inleiding.

Bord 2. Jan Anne Hogendorp (1690) – Gosse Wiersma (1611)     1 – 0

Ook in de eerste ontmoeting had ik zwart gehad tegen Gosse, en ook nu kwam de Bird-opening 1.f4 weer op het bord, in de zelfde variant. Door te snel spel van mijn tegenstander verloor hij na de opening al gauw twee pionnen, zodat de winst gemakkelijk leek. Ik wikkelde af naar een eindspel met pionnen en elk een Paard, dat door Gosse bekwaam werd verdedigd.  Uiteindelijk stond ik zelfs verloren, maar ook in deze slotfase speelde de heer Wiersma nog steeds veel te vlug, zodat hij de winstgang en even later de remiseuitgang miste. Daardoor kon ik uiteindelijk toch nog winnen.

Bord 3. Luuk Roosma (1583) –  Marten Koopmans (1571)     0 – 1

Engelse opening. 1.c4.

Bord 4. Jacob Moraal (1580) – Jos Visser (1576)     0 – 1

In Dokkum kwam ik tegenover Jos Visser te zitten. De enige partij tegen hem had ik die middag nog even doorgenomen en wist wat me te wachten stond: b4, het Pools dus. Die partij had ik gewonnen dankzij een blunder van Jos in, voor hem, gewonnen stand. En hoewel ik 20 zetten lang mee kon komen zag het er naar uit dat ik weer van zo’n gelukje afhankelijk was. Want tussen mijn 22e en 44e zet stond ik totaal verloren. Toen kwam de blunder maar om op voordeel te komen had ik een 2e fout nodig . Waarschijnlijk stond ik nog steeds niet gewonnen maar na een fout stond het weer gelijk Helaas mis ik op de 50e zet de, door Luuk aangeven, winst c2 Tc3 Txa3 Txa3 c1D. Met de aantekening dat winnen met D tegen T niet gemakkelijk is en hier nog minimaal 3t zetten had gekost tot mat. En dat met 5 min op de klok. Helaas blunder ik nogmaals met T-ruil waarbij een compleet verloren stand overblijft.

Bord 5. Wim van Zeijl (1525) – Reitze Koopmans (1457)     0 – 1

Ik voelde me nog niet 100% na een zware verkoudheid vol met hoestbuien. Mijn concentratievermogen was dus minder en speelde niet agressief genoeg. Ik werd dan ook langzaam maar ook door goed spel van mijn tegenstander, weggespeeld.

Bord 6. Mohammed Al-Sarayfi (1562) – Douwe Kuipers (1453)     0,5 – 0,5

Geen verslag ontvangen.

Bord 7. Johan van den Berg (1467) – Frank van Bolhuis (1190)     1 – 0

In Dokkum schaakte ik met wit tegen Frank van Bolhuis (1190). Ik vond dat hij sterker schaakte dan z’n rating aangeeft (hij had al een remise gescoord tegen een 1600 schaker). Fritz gaf wisselend voordeel voor Frans aan en soms voor mij. Hij bood een keer remise aan, maar de stelling was zodanig dat ik wel door wilde spelen. Na een gedwongen Dame ruil, kon ik op de h-lijn met een 2-voudige aanval een pion winnen. Met mijn Toren op de h-lijn werd het gevaarlijk voor hem, omdat ik ook een vrijpion op d6 had. Om dit te verdedigen moest Frank een stuk geven en even later gaf hij op.

Bord 8. Hans Dokter (1438) – Ido Elzinga (1513)     0,5 – 0,5

Uit een d4 opening kwam een ongebruikelijk open spel voort, waarin ik met zwart mijn centrumpion doorschoof om de stelling van wit te ontwrichten. Hieruit kreeg ik een zer licht voordeel door een sterk centrum en tempowinst tegen de kost van eeen dubbelpion. Door een gecompliceerde Dameruil was het spel echter tot remise uit te spelen wat ik op advies van de teamcaptain aannam.

Eindstand  4 – 4

Jan Anne Hogendorp